Modelspoorbaan Ligne de Tende: Pont de Caï — Gare de Peillon-Sainte-Thècle.
Een lokale toeristische spoorlijn aan de Cote d’Azur Frankrijk
Ontwerp: Hans Peters. De modelspoorbaan bevindt zich nog in de projectfase. Of deze nog ooit gebouwd gaat worden??
Korte kenschets
De enkelsporige spoorlijn van Nice naar Breil-sur-Roya begint aan de Cote d’Azur. De spoorlijn is niet geëlectrificeerd. De lijn gaat door een bergachtig gebied met veel bruggen, viaducten en tunnels. De trein steekt bij Sospel de vallei Gorges de Bévéra over; de daargelegen brug Pont de Caï heeft een bijzonder middensteunpunt.
In Breil-sur Roya komt deze lijn samen met die vanuit de Italiaanse kust. Deze spoorlijn van Ventimiglia naar Coni (in het Frans Cuneo) gaat deels over Italiaans en deels over Frans gebied. De spoorlijnen hier zijn slechts van lokaal belang.
.
De stations doen Italiaans aan en zijn eigenlijk stuk voor stuk veel te groot voor deze lijn. Het station van Peillon-Sainte-Thècle werd bijna 100 jaar geleden in gebruik genomen door de PLM (Compagnie des chemins de fer de Paris à Lyon et à la Méditerranée). Het ligt nog in het relatief vlakke gedeelte van de lijn. Een link met een foto zoals het station er nu uitziet : Gare de Peillon-Sainte-Thècle 1. En in vroegere tijden Gare de Peillon-Sainte-Thècle 2.
Baanplan
De modelspoorbaan kent twee hoofdthema’s: Pont de Caï en Gare de Peillon-Sainte-Thècle. De Pont de Caï met zijn unieke middensteunpunt overbrugt de Gorges de Bévéra. Deze brug is enkelsporig, zoals de gehele spoorlijn dat ook is. Het water in de kloof stroomt er met behoorlijke snelheid doorheen.
Aan de linkerzijde komt de trein uit een tunnel en bereikt via het Viaduc de la Bassera de Pont de Caï. Daarna rijdt deze het station van Peillon-Sainte-Thècle binnen. In een situatie dat het station nog in gebruik was en er hier twee sporen lagen. Via het Portal de Sospel verlaat de trein de modelspoorbaan.
Nog nagedacht wordt of onderstaande variant in aanmerking komt; voordeel daarvan is dat het Viaduc de la Béséra over de volle lengte te zien zal zijn. Mogelijk nadeel is dat de Pont de Caï minder in het zicht springt.
Rollend materieel
Na de oorlog 40-45 konden er alweer vanaf 1947 treinen rijden. Getrokken treinen met stoomloc’s. Pas in 1979 kon de gehele lijn in gebruik worden genomen. De treinen konden toen weer doorijden naar Cuneo en zo verder Italie in. Met dieseltreinstellen type X4500 in de rood/gele kleur. En FS treinstellen type ALN663. later gevolgd door de Aln668. Vanaf 1995 reed de Trein des Merveilles, de X2200 in de bekende rode kleur met wit. Vanaf ongeveer 2005 wordt de dienst verzorgd door de SNCF AGC (Autorail Grande Gapacite – X76500) en de FS Minuetto treinstellen. In 1988 kwam een einde aan het goederenvervoer, uitgezonderd cementvervoer. In de loop der tijden hebben vele speciale ritten en museumritten plaats gevonden. Zoals FS D445 in dubbeltractie met bruine en blauw/witte oude italiaanse rijtuigen. Of SNCF CC67500 in dubbeltractie met blauwe Wagon Lits rijtuigen.
Terug in de tijd naar 1995. ’s-Ochtends om half acht vertrekt uit station Nice-ville een rode franse diesel type X2200 in noordelijke richting naar zijn eindbestemming. Als je geluk hebt ben je de enige passagier. Om half elf kom je in Cuneo aan, nadat je in Breil-sur-Roya bent overgestapt in een blauw grijze Italiaanse diesel type Aln663. Soms kun je zelfs verder in heuse Italiaanse UIC rijtuigen met een diesellok type D445 of D345 ervoor. Een tijdje heeft er in plaats van de X2200, die gebouwd zijn rond 1980, een splinternieuwe X92200 met XR96000 van de SNCF gereden, echter wel geleend van de streek Haute Normandie of Languedoc Rousillon.